Godząc się na dalekie wędrówki, bierze się za cel pewniki, miejsca bogate w atrakcyjność. Niestety, nie zawsze jesteśmy w stanie przewidzieć, co tak naprawdę na nas czeka... Obiekt na zdjęciach, czy filmach z internetu, wydawał się bardzo urokliwy. Zanim jednak odwiedziłem ten znamienity budynek, musiałem wdać się w dyskusję z lokalnymi "konserwatorami" albo sprzątaczami. Na samym wstępie próbowali mnie zastraszyć krążącą w tej okolicy dość często policją; później bardzo niemiłym właścicielem, który tak jak policja jest stałym bywalcem. Na końcu była mowa o ochroniarzu, a ja zostałem oskarżony, że przyjechałem tu taki kawał po to, aby ukraść trochę złomu, bo jakie skarby może kryć budynek na oścież otwarty z czterech stron?
Tak... Obiekt nie jest zabezpieczony przed włamaniami i nie ma nawet płotu. Dodatkowo jest bardzo zaniedbany, ale podobno ma troskliwego właściciela. Po wejściu do środka widzimy na żółto, bo każda ściana jest po prostu żółta... W domu opieki panuje ogromny burdel, dla przykładu: wszechobecny gruz, śmieci, części drzwi i mebli, a na wyższych piętrach stalowe łoża medyczne. Ciągle powtarzające się, identyczne pomieszczenia to tutaj chleb powszedni. Wyposażenie jest, ale nie robi wrażenia; trochę żelastwa, szafek, czy krzeseł. Na osobną uwagę zasługuje strych. Można się tam dostać z drugiej części budynku. Uczucie jest całkiem inne, a na podłodze leżą różne nietypowe przedmioty. Mój aparat w tym miejscu wykrył przemieszczającą się chwilę twarz, ale ja nic nie dostrzegłem. Z innych ciekawostek wspomnę, że niewielka część budynku jest zawalona, ale nie grozi to dalszym pogłębianiem. Dookoła Grand Seniora są jeszcze inne budowle, nie wiadomo jaką rolę pełniły. Po zwiedzaniu czułem duży niedosyt, bo niby wszystko ta budowla posiada, ale ja wyobrażałem sobie to bardziej tajemniczo i nietypowo.
Data zwiedzania: marzec 2019
Stan obiektu: 1/1
Atrakcyjność: 0,3/1
Wyposażenie: 0,6/1
Zróżnicowanie: 0,5/1
Bezpieczeństwo: 1/1
Ocena: 3,4 / 5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz